Choroby pęcherza stanowią jedną z najczęstszych dolegliwości wśród kobiet. Uporczywe pieczenie czy ból podbrzusza są w stanie położyć nas do łóżka na wiele godzin. Skąd bierze się zapalenie pęcherza? Dlaczego to kobiety częściej się z nim męczą niż mężczyźni? W jaki sposób leczy się problemy z pęcherzem? Dlaczego furagina jest tak skuteczna w walce z chorobą? Czy da się zapobiegać temu schorzeniu?
Choroby pęcherza zdecydowanie częściej dotyczą kobiet niż mężczyzn. Skąd ta dysproporcja? Budowa układu moczowego różni się u poszczególnych płci. Cewka moczowa u kobiet jest o wiele krótsza i szersza niż u mężczyzn. Jej przeciętna długość to 4-5 cm. U płci przeciwnej cewka moczowa ma aż 15-20 cm. Z tego powodu mężczyźni bardzo rzadko chorują na zapalenie pęcherza. W przypadku kobiet chorobotwórcze drobnoustroje mają o wiele krótszą drogę do przebycia, dlatego szybciej kolonizują śluzówkę pęcherza.
Kobiety w ciąży są jeszcze bardziej narażone na zapalenie pęcherza. Podczas oczekiwania na dziecko wiele przyszłych mam cierpi na refluks pęcherzowo-moczowodowy. W wyniku zmian hormonalnych cewka moczowa jest słabiej napięta, a przez powiększającą się macicę z każdym tygodniem zwiększa się nacisk na pęcherz i moczowód. W trzecim trymestrze ucisk może być tak duży, że wiele kobiet nie jest w stanie oddać moczu do końca, przez co są bardziej narażone na infekcje.
Nie tylko długość cewki moczowej u kobiet, ale również jej umiejscowienie wpływa na zachorowalność na zapalenie pęcherza. Ujście znajduje się w pobliżu pochwy i odbytu, dlatego bakterie bytujące w tych okolicach, łatwo dostają się do pęcherza. Prawie wszystkie przypadki takich infekcji są wywołane przez pałeczkę okrężnicy Escherichia coli, która jest składnikiem flory bakteryjnej jelita grubego.
Jeżeli z jakiegoś powodu ta bakteria dostanie się do cewki moczowej, to bardzo szybko wędruje do pęcherza i zaczyna go kolonizować. Kiedy pałeczki okrężnicy osiądą na ściankach pęcherza, zaczynamy odczuwać nieprzyjemne symptomy choroby. Niestety na tym nie koniec. Jeśli nie leczymy zapaleń pęcherza, to bakteria e.coli może dostać się do moczowodów, a potem nawet do nerek. Stany zapalne nerek są bardzo niebezpieczne i mogą prowadzić nawet do niewydolności tych organów.
Pierwszym sygnałem, że w naszym pęcherzu dzieje się coś niepokojącego jest zwykle charakterystyczny ból w dole brzucha i w okolicach cewki moczowej. Z czasem pojawiają się kolejne objawy: uczucie silnej i nagłej potrzeby oddania moczu, mikcja w bardzo małych ilościach lub wręcz po kropelce oraz pieczenie i ból przy oddawaniu moczu.
Z każdą godziną symptomy świadczące o chorobie stają się coraz silniejsze, aż w końcu są nie do wytrzymania, dlatego nauczmy się rozpoznawać pierwsze oznaki infekcji i reagujmy od razu. W niektórych przypadkach choroba może nie dawać żadnych sygnałów. To bardzo niebezpieczne, szczególnie dla kobiet w ciąży. Zapalenie pęcherza może zagrażać rozwojowi płodu, powodować przedwczesne porody, a nawet poronienia. Z tego powodu wszystkie przyszłe mamy muszą systematycznie wykonywać badania moczu.
Wiedząc, że najczęstszym sprawcą zapalenia pęcherza jest pałeczka okrężnicy Escherichia coli, warto sięgnąć po leki zawierające w swoim składzie furaginę. Ta substancja czynna działa antybakteryjnie i hamuje namnażanie się drobnoustrojów. Lek jest polecany przy ostrych oraz przewlekłych zapaleniach układu moczowego. Dawkowanie znajdziemy na każdym lekarstwie zawierającym furaginę (ulotka oraz opis na opakowaniu np. http://neofuragina.pl/). Przyjęło się jednak, że u dzieci powyżej 15 roku życia oraz u dorosłych podaje się w pierwszej dobie 4 tabletki po 100 mg substancji czynnej, a przez kolejne dni 3 tabletki po 100 mg. Kuracja powinna trwać przynajmniej 7 dni i nie przerywajmy jej, gdy poczujemy, że objawy ustąpiły. Ważne jest, by przyjąć całą dawkę leku, w innym przypadku bakterie szybko uodpornią się na działanie furaginy.
Warto pamiętać, że kobiety w ciąży nie powinny leczyć się na własną rękę i każdą infekcję należy skonsultować z lekarzem prowadzącym. Podobnie sprawa wygląda, gdy po kilku dniach przyjmowania furaginy nie widzimy wyraźnych oznak poprawy, a nawet jest jeszcze gorzej. Jeśli infekcji układu moczowego towarzyszy wysoka gorączka, nudności, wymioty, krew lub ropa w moczu albo ból w okolicach nerek to nie leczmy się sami. Takie objawy mogą wskazywać na to, że choroba dotarła do nerek.
Podczas leczenia infekcji układu moczowego możemy wspomagać się również domowymi sposobami. Pijmy bardzo dużo wody (minimum 3 litry), która wypłucze z pęcherza szkodliwe bakterie. Jeżeli nie przepadamy za wodą, możemy dodać do niej sok z cytryny, jeżyny, granatu, czarnej porzeczki lub żurawiny. Zawierają one duże ilości witaminy C, która dodatkowo zakwasi mocz i zahamuje namnażanie się drobnoustrojów. Wskazane są też herbatki z mniszka, bratka oraz pokrzywy, nasiadówki z gorącej wody i ziół (kory dębu, ziela nawłoci, szałwii, rumianku lub krwawnika) oraz ciągłe ogrzewanie okolic pęcherza i nerek.
Kluczową sprawą dla kobiet mających skłonność do zapaleń pęcherza jest odpowiednia profilaktyka. Jeżeli infekcja nas dopadnie, to wiemy już, że najskuteczniejsza będzie furagina (bez recepty lub na receptę w większej dawce). Jednak lepiej unikać chorób niż je leczyć. Wprowadzenie do naszego codziennego życia kilku prostych nawyków pomoże nam pozbyć się zapaleń pęcherza lub wyraźnie zminimalizować ich ilość.
Pierwszym krokiem jest wypijanie przynajmniej 2 litry wody dziennie. Aby stało się to dla nas rutyną, dobrze jest mieć zawsze pod ręką butelkę z wodą lub pełną szklankę na biurku. Po jakimś czasie taka ilość płynów nie będzie już dla nas problemem. Pamiętajmy też, by w publicznych toaletach nigdy nie siadać na desce sedesowej, unikać wychładzania organizmu, nie nosić bielizny ze sztucznych tkanin ani zbyt ciasnych ubrań oraz zrezygnować z perfumowanych podpasek, wkładek i papieru toaletowego oraz agresywnych środków myjących do podmywania miejsc intymnych.
Bardzo ważne są również prawidłowe nawyki po stosunku płciowym. Seks sprzyja zapaleniom pęcherza, bo podczas zbliżenia członek może przenieść bakterie z okolic odbytu do cewki moczowej. Z tego powodu zaleca się, by zaraz po stosunku pójść do toalety. Strumień moczu oczyści cewką moczową i pęcherz z groźnych drobnoustrojów. Możemy też podmyć okolice intymne specjalnym płynem o kwaśnym pH.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
Źródło: http://neofuragina.pl/
Artykuł zewnętrzny
| Ego Pana Pniewskiego nie | 12 Lis, 11:57 | |
| Bardzo polecam - miła | 8 Lis, 17:44 | |
| Bardzo polecam! Pani Alicja | 8 Lis, 10:01 | |
| Witam Pani Sylwio To co Pani | 6 Lis, 17:27 | |
| Poszła Pani do Lekarza z | 6 Lis, 13:41 | |
| W klinice panuje przyjazna i | 31 Paź, 11:06 | |
| Polecam dr Lenartowicz | 30 Paź, 11:36 | |
| Skorzystałam z kilku | 30 Paź, 09:26 | |
| Dr Lenartowicz to prawdziwa | 28 Paź, 10:39 | |
| Wizyta po pobycie w szpitalu | 25 Paź, 21:12 |
Napisz opinię