Tak.To ciężka choroba oczu.Pierwsze objawy miałam w wieku 27 lat.Leczyłam się Timohexalem, kroplami do oczu(teraz chyba juz ich nie ma).Potem miałam odstawione i kilka lat spokoju.Kąt zaczął się "zamykać" drastycznie jak miałam 37 lat.Mgła, ból, otęcze...zrobiono mi irydectomię laserem, w każdym oku po dwa otwory.Zabieg szybki, troche nieprzyjemny ( to strzelanie wiązkami lasera),ale ogólnie znośny.
Nie przyjmuję kropli, wszystko póki co jest ok.Otwory mają umożliwić odpływ cieczy w razie zamknięcia się kąta.
Pole widzenia mam w porządku.Myślę,że w porę zgłosiłam się do okulisty i dobrze,że nie zbagatelizowałam objawów, bowiem mogą samoistnie ustępować, co nie świadczy o tym, że choroba się nie rozwija.
Nie martw się na zapas.Ja trenuję ,uprawiam sporty i jestem pod kontrolą.Wiodę normalne życie.
Czasem dziurki zarastają i zabieg trzeba ponawiać.

Z jaskrą można żyć ,powiedzmy w miarę komfortowo, pod warunkiem,że jest się pod stałą kontrolą.Co jakiś czas, pół roku, rok, robi się kontrolne badania na pole widzenia, by ocenić,czy choroba postępuje i jak szybko.Poza tym mierzy się też ciśnienie śródgałkowe, gdyż to jego wzrost jest niebezpieczny, bo związany z gromadzeniem płynu w gałce i uciskiem na nerw wzrokowy, co doprowadza właśnie do nieodwracalnego uszkodzenia wzroku.Moja babcia żyje sobie z jaskrą już ponad 20 lat, zapuszcza krople dwa razy na dzień,nadal czyta i ma się dobrze.
Nie martw się.Grunt,że jesteś pod kontrolą.

Tak.Jestem bez okularów.