Pani "psycholog", bo nawet jej wykształcenie pozostawia wielkie wątpliwości (wiadomo tylko, że jest magistrem - nie wiadomo magistrem czego - a w kierunku psychologii wiadomo, że skończyła tylko jakiś kurs pomocy krótkoterminowej...) uprawia coś, co jest zaprzeczeniem terapii psychologicznej. Poczynając od tego, że nawet się nie przedstawiła, nie zapytała o uczestników sesji, siedziała w sposób, który mówił "ja to wszystko mam w d...", w trakcie sesji oceniała i to tylko negatywnie ("to źle, źle pani zrobiła, tak nie należy"), dawała bezpośrednie rady ("w takiej sytuacji należy robić tak i tak"), nie podsumowywała wypowiedzi, nie porządkowała ich, a na koniec pierwszej wizyty nawet nie określiła jakie problemy widzi i co należy robić/nad czym pracować. Na bezpośrednie pytanie, czy na tym te "sesje" będą polegać, że przyjdziemy i się wygadamy, stwierdziła, że tak, "bo przecież na tym polega praca terapeuty"! Po "sesji" wyszłam w większej rozsypce niż byłam przed. Słowem: pani "psycholog" jeśli faktycznie w ogóle ma uprawnienia do tego rodzaju działalności, to jest kompletną dyletantką i robi swoim pacjentom krzywdę. Jeśli ktoś nie chce być w gorszym stanie psychicznym i emocjonalnym niż przed wizytą - powinien szerokim łukiem omijać gabinety pani Drzewuckiej, a jakaś jednostka zajmująca się przyznawaniem uprawnień terapeutom powinna wziąć się za panią "psycholog" by ta nie krzywdziła już osób i tak z problemami, bo takie się do niej zwracają.