Pionizacja chorych polega na zmianie pozycji pacjenta z leżenia do chodzenia. Odbywa się etapami, z których każdy dostosowuje się do indywidualnych możliwości pacjenta. Przy pionizacji używa się pionizatorów, balkoników oraz trójnogów.
Pionizacja czynna to przywracanie pacjenta z pozycji leżącej do pionowej. Jest stosowana u osób po operacjach, często po niedowładach i porażeniach. Odbywa się etapami przez półsiedzenie, siad płaski, siad z opuszczonymi nogami, a następnie stanie. Ostatnim etapem jest chodzenie przy pomocy dwóch osób, balkonika lub trójnogów. Proces rozpoczyna się od najwyższego etapu, który osiągnął pacjent. Jednak, jeśli pojawią się u niego niepożądane objawy (np. zawroty głowy, nudności lub niepokój), należy cofnąć się o jeden etap bądź do leżenia. Każdy etap powinien potrwać tyle, by pacjent mógł go samodzielnie osiągnąć i pozostać w nim przez dłuższy czas. Przy pionizacji często korzysta się z urządzenia, które poprawia perystaltykę jelit, wentylację płuc i ruchomość stawów. Jest to pionizator, umożliwiający bardziej komfortowe przywracanie umiejętności chodzenia. Istnieje też pionizacja bierna, w której całą pracę wykonuje rehabilitant. Odbywa się ona na łóżku pionizacyjnym.
Przez cały czas trzeba utrzymywać kontakt wzrokowy i - jeśli to możliwe - słowny. Początkowo należy unieść wezgłowie łóżka, aby podnieść głowę pacjenta. Należy to wykonywać stopniowo od kąta 30 stopni, przez 45, 60, aż do 90.
Jeśli pierwszy etap przebiegł pomyślnie, można pomóc choremu usiąść na łóżku. Kolejny należy zacząć wtedy, gdy pacjent może siedzieć przez długi czas, a także pić, jeść, czytać i ćwiczyć w tej pozycji.
Do siedzenia na łóżku z opuszczonymi nogami chory przechodzi samodzielnie bądź z pomocą drugiej osoby. Jest to bardzo ważny etap, który wymusza utrzymanie równowagi i stabilizację tułowia. Można ją ułatwić poprzez podłożenie zrolowanej kołdry lub poduszki pod plecy pacjenta.
Kolejny etap to przesadzanie chorego z łóżka na fotel bądź wózek. Pacjent nawet przez chwilę nie znajduje się tu w pozycji pionowej, aby nie zaburzyć całego procesu pionizacji.
Następny krok to wstawanie, przy którym należy pomóc osobie pionizowanej znaleźć się w pozycji stojącej. Ten etap powinien potrwać tyle czasu, ile wytrzyma chory.
Pacjent, który swobodnie stoi w asyście jednej lub dwóch osób, może rozpocząć chodzenie. Warto mu to ułatwić, asekurując lub podając do dyspozycji balkonik bądź trójnogi.
Zobacz także: Wspomaganie rozwoju fizycznego dzieci z porażeniem mózgowym
admin, Śro, 2017-07-26 16:45Pełny profesjonalizm i | 2 Maj, 08:39 | |
Nie tylko moja. Pokontrolna | 26 Kwi, 18:19 | |
Droga Pani!!proszę nie | 24 Kwi, 07:43 | |
Niema w słowniku | 21 Kwi, 12:14 | |
Dr Lenartowicz | 17 Kwi, 07:47 | |
Szanowny Pan Profesor Marek | 16 Kwi, 11:21 | |
Pozdrawiam przesympatyczną | 8 Kwi, 09:27 | |
Moja opinia dotyczy | 8 Kwi, 09:17 | |
Nie polecam! Mimo 3 badań | 6 Kwi, 09:00 | |
Podzielam opinię, że Pani | 5 Kwi, 17:28 |
Napisz opinię