To co osiąga się bez bólu, jest nic nie warte. To co łatwo osiągalne jest bez znaczenia.

Pajacu NIEODPAROWANY
Tak się składa że mnie blokują i usuwają komentarze
Więc stul mordeczke .
Po drugie byłem tam sam i widziałem ten obóz pracy i wyzysk jaki stosują.I chętnie odpowiem na pytania żeby uchronić innych.Wolny kraj.Mam takie prawo mieć swoje zdanie a ŻE CI MÓZG WYPRALI TO WSPÓŁCZUJĘ...Nie mogę już tu pomóc
Ale rozumiem....pewnie długo tam byłeś
No i właśnie tak to działa.

Kadra usuwa niewygodne treści na temat placówki.
Nie można powiedzieć nic złego i psuć wizerunku.
Zainteresowanych proszę o pytania
marcinex81@gmail.com... postaram się opisać obiektywnie co się tam dzieje.

Witam Serdecznie,
Odnosząc się do wypowiedzi nt. Centrum Leczenia Uzależnień „Zapowiednik” postanowiłem napisać swoja opinie nt. Ośrodka. Na początku chciałem powiedzieć ze uważam że każda placówka może mieć i pozytywne i negatywne opinie, ktoś może się z czymś nie zgadzać i wypowiedzieć się na temat. Jednak walka i złość kierowana w stronę ośrodka to według mnie znaczna przesada, mam na myśli działania Pana Piotra, które w mojej opinii maja charakter zwyczajnie niszczycielski, z przyczyn których nie znam, a których mogę się jedynie domyślać.
Spędziłem w Zapowiedniku 30 miesięcy wyrwany z wielu problemów społecznych jakie niesie za sobą narkomania zacząłem swoja terapię w wieku 30 lat.
Dzisiaj mogę powiedzieć, że wszystkie uzależnienia to ogromny problem dla społeczeństwa a my jako ludzie ciągle nie potrafimy zrozumieć tego, stad stereotypowe traktowanie osób leczących się przez ludzi „zdrowych”. Przykładów nie będę przytaczał.
Powiem tylko że niezdolność do odstawienia danej substancji bez pomocy z zewnątrz jest niemożliwa. W Zapowiedniku od pierwszego dnia trafiłem na coś co nazwałbym społecznością autentycznie odwzorowaną z społeczeństwem z taka tylko różnicą ze znacznie wyżej notowaną w hierarchii wartości społecznych. Pracę Ani i Krzysztofa oraz Terapeutów, dzisiaj już po 8 latach życia w trzeźwości mogę podziwiać, potrafią „wykalibrować” umysły wielu ludzi i to znacznie wyżej niż średnia !!! To tego potrzeba bardzo silnej osobowości oraz charakteru i nie wątpliwie wszyscy terapeuci bez wyjątku go posiadają.
Czytając komentarze w stylu prania mózgu myślę tylko o ludziach którzy nie potrafili sprostać wyzwaniom leczenia. Swoją złość ukierunkowują w stopniu niszczenia, nie ma z nimi rzeczowej dyskusji w stosownej atmosferze.
I ja na początku leczenia myślałem ze terapia to sanatorium w którym będę sobie leżakował i narzekał jak mi to ciężko, przekonałem się na własnej skórze ze aby zmienić w sobie wiele cech osobowości przyzwyczajeń, wartości, hierarchii postepowania trzeba wykonać bardzooooo wieleeee pracy i jest to według mnie najtrudniejsza rzecz na świecie.
Ludzie uzależnieni na terapii na każdym kroku poszukują stanów świadomości po substancjach które zażywali, często zaczynają wierzyć ze używki dają im to cos fantastycznego, ten poziom, i praktycznie codziennie ktoś chce to tego wracać. Tymczasem każdy z nas go ma w sobie, substancje psychoaktywne zakłócają tylko wszystkie negatywne odczucia z zewnątrz, jednym słowem czujemy tylko te wspaniałe i wzniosłe chwile a te negatywne są zakłócane i to jest meritum uzależnienia.
To właśnie tutaj nauczyłem się jak żyć i znosić porażki, tego ze mimo ze życie nie jest usłane różami można sięgać po sukces, ponownie spojrzeć w lustro i czuć się wartościowym człowiekiem, niezależnie od tego jakiej marki zegarek noszę i ile zarabiam, to są dzisiaj dla mnie dodatki a nie jak kiedyś wyznacznik wartości ludzkiej.
Dzisiaj mogę żyć komfortowo, w sposób opanowany i świadomy być uważnym na to co dookoła się dzieje a to są podstawy których nauczyłem się w Zapowiedniku i które dają mi dzisiaj coś więcej niż siłę do tego aby praktykować trzeźwość.

Dzięki Zapowiednikowi mój brat żyje. Gdybyśmy my - jego rodzina - parę lat temu posłuchali opinii pana Piotra tu poniżej, czy innych tego typu, mój brat nigdy by tam nie trafił i dzisiaj by nie żył. Takie absurdalne komentarze mogą pozbawić kogoś koniecznej pomocy, a te dane są wyssane z palca. Ośrodek daje szansę każdemu i daje tyle czasu, ile ktoś potrzebuje, żadne 4 czy 5 lat. Żadne "dwóch terapeutów na 100 pacjentów". Gdyby brał pan czynny udział w terapii swojego bliskiego, który, jak wnioskuję, się tam znajduje, na pewno by pan to wiedział, ale rozumiem, że prościej jest wylewać swoje frustracje tutaj. Szkoda tylko, że są niczym niepoparte. Niech pan przyjedzie kiedyś na rocznicę Ośrodka i zobaczy, ile co roku jest tam rezydentów, którzy ukończyli terapię i żyją na trzeźwo. A co roku któryś z nich obchodzi tam dziesięciolecie swojej trzeźwości. Takie wymyślone insynuacje w kierunku ludzi, którzy uratowali życie mojemu bratu, a mojej rodzinie pozwolili żyć normalnie po wielu latach koszmaru, to dla mnie dno głębsze niż pana wyobraźnia przy pisaniu opinii. I mam do pana dwa pytania. Czy idąc z chorobą do lekarza, też go pan poucza, jak ma pana leczyć? I skoro zna się pan lepiej na leczeniu narkomanii, jak to się stało, że ktoś z pana bliskich w ogóle potrzebuje pomocy w tej materii? Szkodzi pan tym ludziom, którzy tam się leczą i tym, którzy mogliby zacząć tam leczenie. A przede wszystkim szkodzi pan swojej bliskiej osobie, która tam jest.
Bacha, siostra Wąskiego

Witam , Ciężko jest patrzeć na wylewanie swoich osobistych flustracji wobec kadry terapeutycznej, poniewaz w komentarzach negatywnych nic innego nie widać. Nie byłem w ośrodku Zapowiednik ale czytam opinie z czystej ciekawości mam swoje doświadczenie i komentarze jak i opinie są dokładnie takie same jak praktycznie we wszystkich przypadkach, ośrodkow w Polsce Ogólnie rzecz biorąc osoba uzależniona od narkotyków sama sobie to życie i umysł uszkodziła na własne życzenie , więc normalną rzeczą jest że swoje będzie musiała odcierpieć jeżeli chce wyjść na prostą, ludziom niedowiarkom i szukającym wszędzie przekrętów ... Chodź faktem jest to że prawda jest zawsze Bardzo elastyczna, polecam edukację.
Osobom decydującym na leczenie Polecam dokładnie poczytac na jakich zasadach odbywa się tego Typu Terapia Grupowa i podjęcie !!!odpowiedzialnej!!! decyzji a przede wszystkim świadomej. Otóż Terapia zamknięta to nie są wakacje na które jedziecie lub na którą wysyłaja Państwo swoje dzieci. To ciężka praca i nie chodzi tu o złamanie kogokolwiek czy wypranie mózgu tylko na Tym by człowiek potrafił nabrać dystansu do własnego życia w końcu ukorzył się. Jest to bardzo Trudny proces a żal wylewa się strumieniami na każdego kto powie nam coś " przykrego " czyli nic innego jak prawdę... Na to powinniście się przygotować kto tego nie rozumie niech lepiej zostanie w domu bo faktycznie żyć potem z żalem do całego świata jest trudno. N.