Pchła piaskowa, Tungoza

• Choroby pasożytnicze
• Choroby skóry
• Anemia
• Ciemne zmiany skórne
• Czarne paznokcie
• Niepokój
• Obrzęki
• Owrzodzenia
• Podrażnienie skóry
• Strupy
• Świąd
• Wychudzenie
• Zaczerwienienie skóry

Pchła piaskowa - Tunga Penetrans występuje na tropikalnych i subtropikalnych terenach Ameryki i na Karaibach, stąd została zawleczona do Afryki. Można ją również spotykać  również w Indiach i Chinach. Mogą występować masowo na plażach, w stajniach, gniazdach zwierząt i zaniedbanych higienicznie domach, ponieważ odpowiednim środowiskiem dla niej są miejsca o gęstym zamieszkaniu i niskich standardach sanitarnych. Na skórze bytuje najczęściej w okolicach paznokci palców stóp.

Pchła należy do rodziny stawonogów w związku z czym ma bardzo dobrze wykształcone odnóża, które składają się z biodra, krętarza, uda, goleni i członowanej stopy co zapewnia jej dużą skoczność. Jej ciało jest spłaszczone bocznie, dzięki czemu łatwo prześlizguje się między włosami. Posiada też mocny, chitynowy pancerz. Ma długość 1 mm i jest najmniejszą znaną pchłą. Aparat gębowy pchły jest typu kłująco- ssącego, dziurkuje ona skórę w regularnych rzędach i pije krew przez 120-150 minut. Dorosła pchła karmiona krwią człowieka żyje ponad 500 dni natomiast bez pokarmu może przeżyć tylko 125 dni. Ssąc krew wydziela hapten, który znajduje się w jej ślinie a ten łączy się z kolagenem skóry co może wywoływać nadwrażliwość typu IV. Po wyssaniu krwi następuje szybka defekacja, zwłaszcza po pierwszym ssaniu co sprzyja rozwojowi inwazji ponieważ larwy pcheł żywią się głównie odchodami dojrzałych osobników. Pchły należą do holometaboli a więc w trakcie swojego życia przechodzi przeobrażenie zupełne od postaci larwalnej do owada doskonałego, czyli larwa różni się budową od dorosłej postaci. Samice pchły piaskowej kryją się w eksponowanej skórze i składają jaja. Samica składa kilkaset jaj, następnie opuszcza żywiciela i ginie. Jaja mogą być składane na żywicielu i opadać na legowiska lub mogą być składane do środowiska – np. w szpary między parkietem. Są małe - około 0,5 mm długości, białe i owalne Z jaj po około 3-10 dniach wykluwa się larwa, która jest światłofobna. Po okresie larwalnym, który obejmuje 3 linki i trwa 7-14 dni powstaje poczwarka. Jest ona otoczona oprzędem i drobinami kurzu lub piasku. W końcu owad doskonały wychodzi z oprzędu po 7-10 dniach.

Objawy:
- bardzo silny świąd
- stan zapalny
- podrażnienie skóry
- obrzęki
- bolesne owrzodzenia
- wtórne zakażenia bakteryjne
- czarne paznokcie
- ciemne zmiany skórne

W Ameryce Południowej, często dochodzi do powikłań tężcem lub zgorzelą gazową. Może dojść do samoistnej amputacji palców u nóg.

Samice składają jaja w eksponowanej skórze, co prowadzi do silnego podrażnienia i swędzenia w chorobie zwanej tungozą. Gdy pchła po złożeniu jaj nie opuści skóry, może dojść do infekcji i groźnych powikłań.

Głównym źródłem zakażenia jest kontakt z osobą chorą. Choroba dotyczy głównie dzieci.

Preparaty przeciwpchelne:
- Karbaryl
- Bromfenwinfos
- Imidakloprid
- Lufenuron
- Fipronil
- Insektycydy pyretridowe
- Awermektyna
- Pyretryna i pyretroidy
- Preparaty fosforoorganiczne

Najlepiej jest jednak zapobiegać niż leczyć. Aby uniknąć inwazji pchły piaskowej należy przede wszystkim dbać o higienę podczas podróży w miejscach jej bytowania.

Napisz opinię

Treść opinii: *

• Dozwolone tagi HTML: <strong> <cite> <i> <b> <ul> <li>
• Znaki końca linii i akapitu dodawane są automatycznie.

CAPTCHA

Pytanie sprawdza czy jesteś człowiekiem, aby zapobiec spamowi.

Co jest na obrazku?: *

Przepisz kod z obrazka (wielkość liter ma znaczenie).