Wielomocz

• Choroby układu wydalniczego
• Częste oddawanie moczu
• Oddawanie moczu w dużych ilościach
• Wzmożone oddawanie moczu
• Wzmożone pragnienie

Mocz – azotowe produkty przemiany materii u człowieka wydalane są w formie zwykle zatężonego roztworu, nazywanego moczem. Produkowany jest on w nerkach, parzystych narządach położonych po grzbietowej stronie ciała w okolicy lędźwiowej.

Wydalanie – w wyniku przemian metabolicznych, które nieustannie zachodzą w komórkach, powstają produkty końcowe. Niektóre z nich mogą być wykorzystywane przez organizm, inne – całkowicie zbędne, a nawet szkodliwe – muszą być z niego usunięte. Chociaż drogi usuwania produktów przemiany materii mogą być różne, szczególną rolę w tym procesie odgrywa układ wydalniczy.

Badania laboratoryjne moczu mają duże znaczenie diagnostyczne.

Prawidłowy mocz człowieka ma barwę złocistą; zagęszczony, na przykład wskutek odwodnienia, ciemnieje. Odczyn moczu ludzi zdrowych jest lekko kwaśny (pH 5-6) jednak duży wpływ na ten parametr ma dieta – mocz wegetarian może przybierać odczyn zasadowy. Spośród wielu cech diagnostycznych moczu brana jest pod uwagę również jego przejrzystość i ciężar właściwy (gęstość), ale najistotniejszymi cechami jest zawartość białka, cukru, krwinek czerwonych, krwinek białych i bakterii.

Choroby układu wydalniczego należą do schorzeń powszechnie występujących we współczesnym społeczeństwie.

Do najczęściej występujących chorób układu wydalniczego należą zakażenia bakteryjne dróg moczowym i pęcherza moczowego oraz zapalenia kłębuszków nerkowych. Jednym z istotnych objawów chorób układu wydalniczego jest wydalanie zbyt małych (skąpomocz) lub zbyt dużych (wielomocz) ilości moczu. Zdrowy, dorosły człowiek powinien wydalać w ciągu doby (diureza dobowa) od 1 do 1,5 litra moczu.

Wielomocz występuje wtedy, gdy dobowa diureza wynosi więcej niż 2 litry moczu. W takim przypadku często pomaga podanie wazopresyny.

Przyczyny wielomoczu:
- nadmierna podaż płynów
- polidypsja psychogenna
- wrodzone moczówki proste pochodzenia nerkowego lub przysadkowego

Wielomocz występuje przy:
- przewlekłej niewydolności nerek
- odmiedniczkowym zapaleniu nerek
- torbielowatości rdzenia nerki
- wapnicy nerek
- przewlekłym odrzucaniu nerki przeszczepionej
- cukrzycy
- zespołach nerkowej utraty soli
- niektórych tubulopatiach
- stanach hiperkalcemii lub hipokaliemii

Wielomocz może doprowadzić do nadmiernego zmniejszenia zawartości potasu w surowicy i powikłań ze strony układu krążenia.

Napisz opinię

Treść opinii: *

• Dozwolone tagi HTML: <strong> <cite> <i> <b> <ul> <li>
• Znaki końca linii i akapitu dodawane są automatycznie.

CAPTCHA

Pytanie sprawdza czy jesteś człowiekiem, aby zapobiec spamowi.

Co jest na obrazku?: *

Przepisz kod z obrazka (wielkość liter ma znaczenie).