Choroba kości, dotycząca struktur ucha środkowego i wewnętrznego, które ulegają anatomicznej i czynnościowej degeneracji. Otoskleroza stanowi ścianę błędnika, i nie ma nic wspólnego z miażdżycą naczyń, popularnie zwaną sklerozą. W otosklerozie dochodzi do powstania nieprawidłowej kostniny, która unieruchamia podstawę trzeciej kosteczki słuchowej-strzemiączka.
Prowadzi to do upośledzenia słuchu, które leczy się operacyjnie z bardzo dobrym wynikiem.
Objawy
* narastający niedosłuch (jedno lub obustronny)
* szumy uszne
* zawroty głowy.
Zmiany w uchu wewnętrznym wpływają na pogorszenie wydolności układu odbiorczego ucha, powodując niedosłuch odbiorczy i są przyczyną powstawania szumów usznych i ewentualnych zawrotów głowy. Często oba typy niedosłuchu współistnieją - mówi się wówczas o niedosłuchu mieszanym.
Przyczyny:
Otoskleroza jest chorobą o nieustalonym podłożu. Wiadomo, że choroba ta częściej dotyczy kobiet, występuje rodzinnie (ale nie jest to regułą), rozwija się u kobiet często w okresach zmian hormonalnych np. w trakcie ciąży. Otoskleroza młodzieńcza rozwija się nawet u kilkuletnich dzieci i jest znacznie trudniejsza do leczenia.
Otosklerozę można podejrzewać na podstawie wywiadu (postępujący niedosłuch bez uchwytnej przyczyny np. w postaci zapaleń uszu, szum uszny, występowanie rodzinne). W badaniu otoskopowym najczęściej nie stwierdza się żadnych zmian, a w badaniach audiometrycznych stwierdza się niedosłuch i brak odruchów z mięśnia strzemiączkowego. Na tej podstawie można mieć podejrzenie graniczące z pewnością, jednak ostateczne rozpoznanie otosklerozy stawia się dopiero po potwierdzeniu śródoperacyjnym.
Leczenie:
Nie jest znana żadna skuteczna metoda farmakologicznego leczenia otosklerozy. Stosowanie wspomagających terapię leków naczyniowych poprawiających ukrwienie ośrodkowego układu nerwowego oraz ucha wewnętrznego w niektórych przypadkach jest wskazane i skuteczne, ale nie jest rutynową metodą leczenia. Najczęstszym i najbardziej dokuczliwym objawem otosklerozy jest niedosłuch, który może być leczony operacyjnie. Zabieg (stapedotomia) umożliwia przywrócenie prawidłowej funkcji łańcucha kosteczek słuchowych, eliminując lub zmniejszając niedosłuch oraz w wielu przypadkach znosząc lub osłabiając szumy uszne. Alternatywą leczenia operacyjnego jest zastosowanie aparatu słuchowego, jednak postęp choroby powoduje konieczność korzystania z coraz silniejszych urządzeń, a w końcu może doprowadzić do całkowitego braku efektów słuchowych. Nie jest możliwe przewidywanie szybkości postępowania choroby!
Szukaj lekarza od tej choroby: Laryngolog
| Bardzo polecam! Pani Alicja | 8 Lis, 10:01 | |
| Witam Pani Sylwio To co Pani | 6 Lis, 17:27 | |
| Poszła Pani do Lekarza z | 6 Lis, 13:41 | |
| W klinice panuje przyjazna i | 31 Paź, 11:06 | |
| Polecam dr Lenartowicz | 30 Paź, 11:36 | |
| Skorzystałam z kilku | 30 Paź, 09:26 | |
| Dr Lenartowicz to prawdziwa | 28 Paź, 10:39 | |
| Wizyta po pobycie w szpitalu | 25 Paź, 21:12 | |
| Wizyta na cito po pobycie w | 25 Paź, 21:10 | |
| Niestety nie mogę dać | 12 Paź, 15:34 |
Witam. W grudniu 2009 roku
Witam.
W grudniu 2009 roku poddałam się zabiegowi stapedotomii.Przed zabiegiem byłam pełna obaw,chyba jak każdy.Dziś,gdy już minął ponad rok od zabiegu,jestem osobą szczęśliwą-słyszę!:)Poprawa słuchu nastapiła kolosalna!Szumy uszne również ustąpiły! Choroba nie postępuje! Jestem po kolejnej wizycie kontrolnej-wszystko jest w poprządku.Jestem ogromnie wdzięczna prof. Skarżyńskiemu z MCSM za "zwrot"słuchu.:) Serdecznie pozdrawiam Grażyna z Warszawy
Napisz opinię