Choroba kości, dotycząca struktur ucha środkowego i wewnętrznego, które ulegają anatomicznej i czynnościowej degeneracji. Otoskleroza stanowi ścianę błędnika, i nie ma nic wspólnego z miażdżycą naczyń, popularnie zwaną sklerozą. W otosklerozie dochodzi do powstania nieprawidłowej kostniny, która unieruchamia podstawę trzeciej kosteczki słuchowej-strzemiączka.
Prowadzi to do upośledzenia słuchu, które leczy się operacyjnie z bardzo dobrym wynikiem.
Objawy
* narastający niedosłuch (jedno lub obustronny)
* szumy uszne
* zawroty głowy.
Zmiany w uchu wewnętrznym wpływają na pogorszenie wydolności układu odbiorczego ucha, powodując niedosłuch odbiorczy i są przyczyną powstawania szumów usznych i ewentualnych zawrotów głowy. Często oba typy niedosłuchu współistnieją - mówi się wówczas o niedosłuchu mieszanym.
Przyczyny:
Otoskleroza jest chorobą o nieustalonym podłożu. Wiadomo, że choroba ta częściej dotyczy kobiet, występuje rodzinnie (ale nie jest to regułą), rozwija się u kobiet często w okresach zmian hormonalnych np. w trakcie ciąży. Otoskleroza młodzieńcza rozwija się nawet u kilkuletnich dzieci i jest znacznie trudniejsza do leczenia.
Otosklerozę można podejrzewać na podstawie wywiadu (postępujący niedosłuch bez uchwytnej przyczyny np. w postaci zapaleń uszu, szum uszny, występowanie rodzinne). W badaniu otoskopowym najczęściej nie stwierdza się żadnych zmian, a w badaniach audiometrycznych stwierdza się niedosłuch i brak odruchów z mięśnia strzemiączkowego. Na tej podstawie można mieć podejrzenie graniczące z pewnością, jednak ostateczne rozpoznanie otosklerozy stawia się dopiero po potwierdzeniu śródoperacyjnym.
Leczenie:
Nie jest znana żadna skuteczna metoda farmakologicznego leczenia otosklerozy. Stosowanie wspomagających terapię leków naczyniowych poprawiających ukrwienie ośrodkowego układu nerwowego oraz ucha wewnętrznego w niektórych przypadkach jest wskazane i skuteczne, ale nie jest rutynową metodą leczenia. Najczęstszym i najbardziej dokuczliwym objawem otosklerozy jest niedosłuch, który może być leczony operacyjnie. Zabieg (stapedotomia) umożliwia przywrócenie prawidłowej funkcji łańcucha kosteczek słuchowych, eliminując lub zmniejszając niedosłuch oraz w wielu przypadkach znosząc lub osłabiając szumy uszne. Alternatywą leczenia operacyjnego jest zastosowanie aparatu słuchowego, jednak postęp choroby powoduje konieczność korzystania z coraz silniejszych urządzeń, a w końcu może doprowadzić do całkowitego braku efektów słuchowych. Nie jest możliwe przewidywanie szybkości postępowania choroby!
Szukaj lekarza od tej choroby: Laryngolog
| Dla osób dociekliwych | 1 Sty, 11:13 | |
| Jest świetna w kreowaniu | 22 Gru, 22:31 | |
| Mam podobne zdanie | 22 Gru, 22:20 | |
| Korzystałam z kilku | 16 Gru, 17:53 | |
| Zabiegi, które oferuje w | 15 Gru, 16:13 | |
| Nie polecam, Wyszlam juz po | 13 Gru, 11:21 | |
| Polecam , doskonałe | 10 Gru, 21:34 | |
| Tak..... zgadza się, | 27 Lis, 23:06 | |
| Dzień dobry, chciałam | 27 Lis, 21:08 | |
| Panie Doktorze,kłania się | 20 Lis, 14:48 |
Witam. W grudniu 2009 roku
Witam.
W grudniu 2009 roku poddałam się zabiegowi stapedotomii.Przed zabiegiem byłam pełna obaw,chyba jak każdy.Dziś,gdy już minął ponad rok od zabiegu,jestem osobą szczęśliwą-słyszę!:)Poprawa słuchu nastapiła kolosalna!Szumy uszne również ustąpiły! Choroba nie postępuje! Jestem po kolejnej wizycie kontrolnej-wszystko jest w poprządku.Jestem ogromnie wdzięczna prof. Skarżyńskiemu z MCSM za "zwrot"słuchu.:) Serdecznie pozdrawiam Grażyna z Warszawy
Napisz opinię