Zatrucie Arsenem

• Choroby układu pokarmowego
• Bezmocz
• Biegunka
• Ból brzucha
• Ból głowy
• Brak apetytu
• Brak reakcji na bodźce
• Duszność
• Niedowłady
• Osłabienie
• Porażenia
• Sinica
• Spadek ciśnienia tętniczego
• Ślinotok
• Wielomocz
• Wykwity
• Wymioty
• Wypadanie włosów
• Wysypka
• Zaczerwienienie skóry

Wszystkie rozpuszczalne związki tego pierwiastka są silnie trujące. Arsen wchodzi w skład arszeniku, którego dawka toksyczna wynosi około 10–50 mg, śmiertelna przy ostrym zatruciu 70–200 mg lub 1 mg/kg m.c./dzień. Do naturalnych źródeł arsenu w przyrodzie zalicza się erupcję wulkanów i ługowanie arsenu ze skał osadowych i magmowych.

Źródła antropogeniczne:
- przemysł metalurgiczny
- przemysł chemiczny
- rolnictwo
- ścieki
- przemysł farmakologiczny
- spalanie węgla i paliw

Arszenik używany jest także do tępienia szczurów i myszy. Do niedawna związki arsenu stosowane były również w rolnictwie i leśnictwie jako środki ochrony roślin, jednak w większości krajów zostały one wycofane z użycia z uwagi na silne własności toksyczne.

Arsen wiąże się z grupami -SH białek i enzymów i zaburza ich metabolizm i hamuje aktywność enzymów. Związki trójwartościowe wiążąc się z hemoglobiną powodują hemolizę erytrocytów, co prowadzi do anemii podobnej do anemii plastycznej. Związki pięciowartościowe powodują zaburzenia mitochondrialnej oksydacyjnej fosforylacji co prowadzi do hamowania procesów utleniania w tkankach. Wszystkie związki arsenu, mniej lub bardziej, posiadają właściwości protoplazmatyczne a więc niszczą ściany komórkowe bakterii. Działają także rakotwórczo.

Pierwiastek ten jest jednak niezbędny człowiekowi do życia jako substancja biorąca udział w syntezie białka i hemoglobiny. W związku z tym jest stosowany jako lekarstwo:
- przeciwko niedokrwistości
- przy schorzeniach układu krążenia
- w przypadkach zatrucia selenem
- przy chorobie popromiennej
- w stomatologii w postaci pasty arszenikowej służącej do niszczenia miazgi zęba

Organizm ludzki ma zdolność przyzwyczajania się do stałych dawek arszeniku, po czym może znosić bez widocznej szkody dawki znacznie przekraczające przeciętną dawkę śmiertelną.

Objawy zatrucia ostrego, występują w ciągu kilku godzin, najpóźniej do 24 godzin:
- wymioty
- ślinotok
- ostre kolkowe bóle brzucha
- bóle głowy
- wzmożone pragnienie
- odwodnienie
- obniżenie ciśnienia krwi
- osłabienie
- sinica
- duszność
- niezborność ruchowa
- drgawki
- obniżenie wrażliwości na bodźce
- niedowłady
- porażenia

Objawy zatrucia podostrego:
- brak apetytu
- wielomocz przechodzący w bezmocz
- obrzęk skóry
- wykwity skórne
- wtórne zakażenia skóry

Objawy zatrucia przewlekłego, występują zwykle po kilku latach:
* zespół skórno-śluzówkowy:
- wyłysienia
- rogowacenia
- śluzowo-ropny wypływ z nosa
- śluzowo-ropny wypływ ze spojówek
- kaszel
- zapalenie gardła
* zespół żołądkowo-jelitowy
- ślinotok
- nudności
- wymioty
- wodnista biegunka lub zaparcia
* zespół neurologiczny
- zapalenie stawów
- sztywność stawów
- rozmiękanie kości
- porażenia
* inne
- poronienia
- przedwczesne porody
- nowotwory wielu narządów

Leczenie:
- płukanie żołądka
- środki wymiotne
- węgiel aktywowany
- środki przeczyszczające
- środki nawadniające
- środki osłaniające
- środki podtrzymujące krążenie
- środki podtrzymujące oddychanie
- chelaty ( BAL i jego pochodne, tworzą z Arsenem trwałe kompleksy dzięki czemu zmniejszają jego toksyczność i łatwiej rozpuszczają się w wodzie co umożliwia szybkie ich usunięcie z organizmu)

Napisz opinię

Treść opinii: *

• Dozwolone tagi HTML: <strong> <cite> <i> <b> <ul> <li>
• Znaki końca linii i akapitu dodawane są automatycznie.

CAPTCHA

Pytanie sprawdza czy jesteś człowiekiem, aby zapobiec spamowi.

Co jest na obrazku?: *

Przepisz kod z obrazka (wielkość liter ma znaczenie).